Geneza i znaczenie Świąt Wielkanocnych 

Wielkanoc jest świętem chrześcijańskim obchodzonym na pamiątkę zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Symbolizuje triumf nad śmiercią oraz nadzieję na życie wieczne dla wiernych.

Wielkanoc jest świętem ruchomym, przypadającym w niedzielę po pierwszej pełni księżyca po równonocy wiosennej. Obchody Wielkanocy obejmują Triduum Paschalne: Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielką Sobotę. Kończą się Niedzielą Zmartwychwstania Pańskiego. 

W kalendarzu świąt chrześcijańskich Wielkanoc jest obchodzona po Soborze Nicejskim, zwołanym przez cesarza Konstantyna Wielkiego w 325 roku. Wówczas ustalono, że przypadać będzie w niedzielę po pierwszej pełni księżyca. Może ona wypaść pomiędzy 22 marca (Wielkanoc 1818 r.) a 25 kwietnia (Wielkanoc 1943 r.). Wielkanoc jest więc świętem ruchomym, któremu podporządkowano inne święta – wcześniejsze, takie jak Środa Popielcowa, i późniejsze, np. Boże Ciało.   
  
Dla chrześcijan Wielkanoc to pamiątka ofiary Chrystusa, który został ukrzyżowany dla odkupienia grzechów.  Chrystus po trzech dniach zmartwychwstał, ofiarując życie wieczne wiernym. Symbolika tych świąt odwołuje się do triumfu Jezusa nad śmiercią oraz nadziei, jaką daje wszystkim wiernym.  Święta pełne nadziei, odrodzenia i kolejnego początku, nierozerwalnie związane z budzącą się do życia przyrodą. 
  
Obchody wielkanocne nawiązują do ostatnich dni życia Chrystusa. W tradycji chrześcijańskiej celebruje się Wielki Tydzień. Rozpoczyna go Niedziela Palmowa, obchodzona na pamiątkę uroczystego wjazdu Chrystusa do Jerozolimy, witanego przez tłumy mieszkańców z gałązkami oliwnymi. Zwyczaj święcenia palm przyjął się w IV wieku w Ziemi Świętej, do Europy dotarł w wieku VII, a dopiero w XI został wprowadzony do liturgii. Liście palmowe stały się symbolem zwycięstwa męczenników. W  Polsce zastąpiły je  gałązki wierzbowe. Przypisywano im różne właściwości – miały chronić przed klęskami, przynosić urodzaj, zapewniać płodność.   
  
Kluczowe punkty obchodów Wielkanocy obejmują kilka ważnych dni i tradycji: 

Niedziela Palmowa: Rozpoczyna Wielki Tydzień i upamiętnia uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy, witany przez tłumy z gałązkami oliwnymi. W Polsce gałązki te zastąpiono wierzbami, które miały chronić przed klęskami i przynosić urodzaj. 

Wielki Czwartek: Pamiątka Ostatniej Wieczerzy i początek Triduum Paschalnego. W tym dniu wierni przyjmują eucharystię, a biskupi, cesarze i królowie obmywają nogi nędzarzom, na wzór Chrystusa 

Wielki Piątek: Dzień największej żałoby w Kościele, upamiętniający ukrzyżowanie Jezusa. W tym dniu nie odprawia się mszy świętej, a jedynie podniosłe nabożeństwo, które kończy się urządzeniem symbolicznego grobu Chrystusa. 

Wielka Sobota: Wigilia Paschalna rozpoczyna się po zmroku i stanowi przejście do Niedzieli Zmartwychwstania. Liturgia obejmuje święcenie ognia, symbolizującego światłość, którą jest Chrystus 

Wielkanoc jest pełna różnorodnych tradycji i symboli, które mają głębokie znaczenie religijne i kulturowe. Oto kilka z nich: 

Święcenie pokarmów: W Wielką Sobotę wierni przynoszą do kościoła koszyki z jedzeniem, które zostaje poświęcone przez kapłana. W koszyku znajdują się zazwyczaj jajka, chleb, sól, kiełbasa, chrzan i ciasto. 

Jajko: Najważniejszym symbolem Wielkanocy jest jajko. W starożytnych mitologiach było symbolem narodzin wszechświata, a w chrześcijaństwie symbolizuje nadzieję i źródło życia. Zwyczaj kolorowania jajek ma różne legendy, jedna z nich mówi, że Maryja, matka Jezusa, podarowała jajka rzymskim żołnierzom, aby ograniczyli okrucieństwo wobec jej syna. 

Śmigus-Dyngus: W polskiej tradycji Poniedziałek Wielkanocny znany jest jako Lany Poniedziałek lub Śmigus-Dyngus. Zwyczaj ten obejmuje oblewanie się wodą i chodzenie po dyngusie. Pierwsza historyczna wzmianka o tym zwyczaju pojawiła się w 1420 roku w uchwale synodu diecezji poznańskiej. 

Palmy wielkanocne: W Niedzielę Palmową wierni przynoszą do kościoła palmy, które są święcone. W Polsce gałązki wierzbowe zastąpiły liście palmowe, które miały chronić przed klęskami i przynosić urodzaj. 

Obmywanie nóg: W Wielki Czwartek, na wzór Chrystusa, biskupi, cesarze i królowie obmywali nogi nędzarzom. Ten akt symbolizuje pokorę i służbę bliźniemu. 

źródło: Internet