Ucho pływaka

Jest rodzaj infekcji, która przypisana jest do wąskiego kręgu osób wykonujących konkretną czynność, jednak może przytrafić się każdemu. Mowa tu o tzw. uchu pływaka, czyli o zapaleniu ucha zewnętrznego. Jakie są objawy zapalenia? Kto jest narażony na zachorowanie? Jak je leczyć? Jak uchronić się przed nawrotami infekcji.

Objawy

Zapalenie ucha zewnętrznego to infekcja spowodowana zakażeniem bakteryjnym, grzybiczym lub wirusowym. Zwykle atakuje przewód słuchowy zewnętrzny, ale zdarza się, że rozprzestrzenia się na całą małżowinę uszną a nawet na węzły chłonne. Głównymi objawami ucha pływaka jest gorączka, upośledzenie słuchu, kłujący ból ucha, świąd, bóle głowy, czasem ropna wydzielina. Długotrwale utrzymujące się objawy wymagają wizyty u lekarza, gdyż istnieje zagrożenie utraty słuchu i rozległego zapalenia tkanek wokół ucha.

Leczenie

Dobrze dobrane leczenie powinno być poprzedzone diagnostyką bakteriologiczną. Zanim zostanie wdrożone odpowiednie leczenie konieczne są badania bakteriologiczne, dermatologiczne oraz otolaryngologiczne. Dopiero uzyskane wyniki badań pozwolą dobrać odpowiednie leki. Jeżeli choroba ma podłoże bakteryjne, lekarz zaleci antybiotyki o działaniu ogólnym, czyli doustne, ale także miejscowe stosowane bezpośrednio na widoczne zmiany. Można stosować także leki przeciwbólowe. W przypadku zakażenia grzybiczego ucha zewnętrznego leczenie jest dosyć długotrwałe i należy stosować leki do dwóch tygodni po ustąpieniu objawów.

Jak zapobiegać?

Przede wszystkim należy dbać o higienę ucha, nie czyścić patyczkami tylko specjalnym płynem w spreyu, który rozrzedza woskowinę. Zapalenie ucha zewnętrznego zostało potocznie nazwane uchem pływaka, ponieważ zazwyczaj pojawia się po zamoczeniu i nadkażeniu ucha. Należy więc unikać zalewania ucha podczas kąpieli, szczególnie na basenie i innych zbiornikach wodnych. Po każdej kąpieli należy dokładnie osuszać, aby zapobiec rozwojowi bakterii i grzybów.

Zapalenie ucha zewnętrznego jest dość przykre, a odwlekanie wizyty u lekarza może tylko przysporzyć więcej problemów w postaci powikłań. Nie powinniśmy leczyć go na własną rękę, gdyż najczęściej trzeba przyjmować odpowiednie antybiotyki.